ชื่อทางวิทยาศาสตร์ : Elaeocarpus grandiflorus Sm.
ชื่อวงค์ : ELAEOCARPACEAE
ชื่อสามัญ | Eng : -
ชื่อพื้นเมือง (ทั่วไป) : -
ไม้ต้นขนาดเล็กถึงขนาดกลาง ไม่ผลัดใบ เรือนยอดแผ่กว้างพุ่มใบทึบ แตกกิ่งต่ำ กิ่งอ่อนเกลี้ยง เปลือกเรียบหรือหยาบเล็กน้อย สีน้ำตาลปนเทา
ใบเดี่ยว เรียงเวียนสลับ ใบรูปรีถึงรูปใบหอก กว้าง 1.5-5.5 เซนติเมตร ยาว 7-19 เซนติเมตร ปลายใบเว้าตื้น โคนใบสอบ ผิวใบด้านบนเกลี้ยง ผิวใบด้านล่างมีขนประปราย ในช่วงที่เป็นใบอ่อน ใบหนา
ดอกสีขาว มีกลิ่นหอม ออกเป็นช่อแบบช่อกระจะห้อยลง ออกตามซอกใบใกล้ปลายกิ่ง ช่อดอกยาว6-10 เซนติเมตร กลีบเลี้ยง 5 กลีบ รูปใบหอกสีขาวอมเหลือง กลีบดอก 5 กลีบ รูปไข่กลับ มีขนประปรายทั้งสองด้าน โคนกลีบดอกด้านในมีกลุ่มขนเรียงตัวเป็นสองแถว ปลายกลีบเป็นริ้วละเอียด ดอกบานเต็มที่กว้าง 2-2.5เซนติเมตร
ผลสดเเบบมีเนื้อ รูปทรงกระสวยหรือรูปรี กว้าง 1.5-2 เซนติเมตร ยาว 3-4 เซนติเมตร เมล็ดรูปกระสวย มีเมล็ดเดียว
-
-
ดอก บำรุงหัวใจ ปวดหัว แก้เจ็บคอ ขับเสมหะ แก้ปวดเมื่อยกล้ามเนื้อ จัดอยู่ในเกสรทั้งห้า เปลือกแก้โรคเหงือกอักเสบ