ชา

ชื่อทางวิทยาศาสตร์ : Camellia sinensis Ktze. var. assamica Kitamura
ชื่อวงค์ : THEACEAE
ชื่อสามัญ | Eng : Tea
ชื่อพื้นเมือง (ทั่วไป) : -

ลักษณะวิสัย

เป็นไม้ยืนต้นขนาดเล็ก ทรงต้นรูปกรวย สูงประมาณ 30 ฟุต

ใบ

ใบเดี่ยวเรียงตัวแบบสลับ มี 1 ใบใน 1 ข้อ ขอบใบหยักแบบฟันเลื่อย ปลายใบ แหลม แผ่นใบหน้า ด้านบนใบมัน ใต้ใบมีขนอ่อนปกคลุม ใบยาว 7-30 ซม. ชาจีนมีใบแคบ สีเขียวแก่ ชาอัสสัม มีใบขนาดใหญ่ ปากใบมีมากบริเวณใต้ใบ

ดอก

มีทั้งดอกเดี่ยวและดอกช่อ เป็นดอกสมบูรณ์เพศ เกสรตัวผู้มีจำนวนมาก ยอด เกสร ตัวเมียมี 3-5 ช่อง กลีบดอกประดับสีขาว 5-8 กลีบ กลีบเลี้ยงสีเขียว 5-6 กลีบ ดอกมีกลิ่นหอมเล็กน้อย

ผล

เป็นแคปซูล มี 3 ช่อง เปลือกหุ้มผลหนา สีน้ำตาลปนเขียว ผลแก่ 9-12 เดือน หลังติดผล ผลแก่แตกง่าย ภายในมีเมล็ดในช่องแคปซูล 1-3 เมล็ด ขึ้นอยู่กับความสมบูรณ์ของผล

นิเวศวิทยาที่เหมาะสม

-

การกระจาย

-

ประโยชน์

ใบชาแห้ง เป็นสารที่มีรสฝาดที่ใช้บรรเทาอาการท้องเสีย ช่วยในการขับปัสสาวะ ช่วยขยายหลอดลม ช่วยเพิ่มความยืดหยุ่นของกล้ามเนื้อหัวใจและขยายผนังหลอดเลือด