หญ้าดอกคำ

ชื่อทางวิทยาศาสตร์ : Hypoxis aurea Lour.
ชื่อวงค์ : HYPOXIDACEAE
ชื่อสามัญ | Eng : Star grass
ชื่อพื้นเมือง (ทั่วไป) : ลู่แบร่ (ลาหู่) อะหล่องจะมะ (อาข่า)

ลักษณะวิสัย

ไม้ล้มลุก สูง 10-20 เซนติเมตร มีเหง้าใต้ดินกลมยาว ทุกส่วนมีขน

ใบ

ใบเดี่ยว ออกเป็นกระจุก ใบรูปแถบหรือรูปขอบขนาน ปลายใบแหลม โคนโอบรอบลำต้น ขอบใบเรียบ

ดอก

ช่อดอกแบบช่อกระจะ ออกกลางกลุ่มใบ ใบประดับรูปใบหอก กลีบรวม 6 กลีบ สีเหลือง เรียงซ้อนเหลื่อมกันที่โคนกลีบ รูปไข่หรือรูปขอบขนาน ปลายกลีบแหลม ขอบกลีบเรียบ ผิวด้านนอกมีขนเป็นแนวตามยาวตรงกลางกลีบ เกสรเพศผู้ 6 อัน รังไข่เหนือวงกลีบ ยอดเกสรเพศเมียมีขน

ผล

ผลแห้งแตกเป็น 3 ซีก เมล็ดกลม สีดำ ผิวมีปุ่ม

นิเวศวิทยาที่เหมาะสม

-

การกระจาย

-

ประโยชน์

-หัว นำมาตำและทาบริเวณที่เป็นฟ้า เพื่อรักษาฟ้า ซึ่งจะทำให้ผิวลอก (อาข่า) -ก้านใบมาทำเชือก (ลาหู่) -ต้น นำทั้งต้นต้มน้ำดื่มแก้ระคายคอ (อาข่า)