อบเชยต้น(เชียด)

ชื่อทางวิทยาศาสตร์ : Cinnamomum iners Reinw. ex Blume.
ชื่อวงค์ : LAURACEAE
ชื่อสามัญ | Eng : Cinnamom
ชื่อพื้นเมือง (ทั่วไป) : ขนุนมะแวง เชียกใหญ่ (ตรัง), จวงดง บริแวง (ระนอง), ฝนแสนห่า (นครศรีธรรมราช) มหาปราบ (ตราด)

ลักษณะวิสัย

ไม้ยืนต้นสูง 15–20 เมตร เรือนยอดเป็นพุ่มกลมรูปเจดีย์ต่ำ ทึบ เปลือกเรียบสีเทาแก่หรือเทาปนน้ำตาล

ใบ

ใบเดี่ยว รูปขอบขนาน เนื้อใบหนา แข็งและกรอบ มีเส้นแขนงจากโคนใบ 3 เส้น

ดอก

ดอกเป็นช่อตามปลายกิ่ง ดอกขนาดเล็ก สีเหลืองอ่อนหรือเขียวอ่อน

ผล

ผลขนาดเล็ก รูปไข่กลับ ผลมีเมล็ดเดียว

นิเวศวิทยาที่เหมาะสม

-

การกระจาย

-

ประโยชน์

ใบ เป็นสมุนไพรหอม ปรุงเป็นยาหอม แก้ลมวิงเวียนและจุกเสียดแน่นและลงท้อง เป็นยาบำรุงกำลัง และบำรุงธาตุ