ยาสูบ

ชื่อทางวิทยาศาสตร์ : Nicotiana tabacum L.
ชื่อวงค์ : SOLANACEAE
ชื่อสามัญ | Eng : Tobacco
ชื่อพื้นเมือง (ทั่วไป) : ยาห่อ (อาข่า)

ลักษณะวิสัย

ไม้ล้มลุก ตามลำต้นและยอดมีขนนุ่มปกคลุม ทุกส่วนมีต่อมน้ำยางเหนียว

ใบ

ใบเดี่ยว เรียงเป็นคู่ตรงข้าม ใบรูปไข่กลับหรือรูปไข่แกมขอบขนาน ปลายใบมน โคนใบแคบ ไม่มีก้านใบ ขอบใบเรียบ แผ่นใบสีเขียวขนาดใหญ่และหนา ท้องใบและหลังใบมีขนนุ่ม

ดอก

ดอกออกเป็นช่อยาวตั้งขึ้น ตามปลายยอด ดอกย่อยสีชมพูอ่อนเกือบขาว กลีบเลี้ยงสีเขียว โคนเชื่อมติดกัน ปลายแยกเป็นแฉกแหลมและมีขน กลีบดอก 5 กลีบ โคนกลีบดอกเชื่อมติดกันเป็นรูประฆัง ปลายกลีบแหลม มีขนสีขาวปกคลุม เกสรเพศผู้ 4 อัน ยอดเกสรเพศเมียรูปกลม

ผล

ผลแห้งแตก รูปขอบขนาน ผลแก่สีน้ำตาล เมล็ดสีน้ำตาล มีจำนวนมาก

นิเวศวิทยาที่เหมาะสม

-

การกระจาย

-

ประโยชน์

บีบเอาน้ำยางทาแผลบรรเทาอาการแผลเป็นหนอง (อาข่า) -ใบ หั่นแล้วตากแห้งทำเป็นยาสูบ เวลาสูบจะมวนกับกาบฝักข้าวโพด (อาข่า)