เกด

ลักษณะวิสัย

เป็นไม้ต้นขนาดใหญ่ ลำต้นค่อนข้างเปลาตรง เปลือกแตกเป็นสะเก็ดสีดำเนื้อไม้สีน้ำตาลแดง เสี้ยนสน แต่เหนียวและ แข็งมาก กิ่งมักคดงอเป็นข้อศอก เรือนพุ่มเป็นกลุ่มกลม ไม่ผลัดใบ ต้นเล็กจะมีกิ่งลักษณะคล้ายหนาม มีใบติดเวียนกัน กันเป็นกลุ่มตามปลาย ๆ กิ่ง ปลายหนามลำต้นยังเล็กอยู่ ถ้าสับเปลือกดูจะมียางขาวซึมออกมา

ใบ

รูปไข่กลับ ปลายใบผายกว้าง และมักหยักเว้าเข้าใบจะเรียวสอบมาทางโคนใบ เนื้อใบละเอียดเป็นมันทางด้านบนและ มักเป็นคราบขาวทางด้านล่าง เป็นแขนงใบมักขนานกันและค่อนข้างถี่

ดอก

ออกเป็นกระจุก ๆ ละ 3 – 5 ดอก ตามง่ามใบของกิ่งแขนง มีสีเหลืองอ่อนกลิ่นหอม ดอกบานจะกว้างประมาณ 0.7 ซม. กลีบดอกเป็นฝอยเล็ก ๆ ก้านดอกยาวประมาณ 1 ซม.

ผล

กลม โต ประมาณ 1 – 1.5 ซม. มีเนื้อเยื่อหุ้ม เมื่อสุกสีเหลืองแสด

นิเวศวิทยาที่เหมาะสม

-

การกระจาย

-

ประโยชน์

เปลือก แก้เลือดออกตามไรฟัน แก้เหงือกอักเสบ แก้ไข้ ฝาดสมาน บำรุงกำลัง เป็นยาต้านพิษ ผล รับประทานเป็นยาฝาดสมาน บำรุงกำลัง ผลและเมล็ด ทำให้ผิวหนังอ่อนนุ่มเมล็ด บรรเทาอาการระคายเคือง รักษาแผลเปื่อย แผลพุพอง