ข่าป่า
ชื่อทางวิทยาศาสตร์ : Alpinia zerumbet
ชื่อวงค์ : ZINGIBERACEAE
ชื่อสามัญ | Eng : -
ชื่อพื้นเมือง (ทั่วไป) : -
ลักษณะวิสัย
ลำต้นสูง 1.5-2 ม. มีเหง้าอยู่ใต้ดินขนาดเล็กเท่านิ้วมือ ลักษณะภายนอกของลำต้นมีข้อและปล้องเห็ชัดเจน ส่วนที่อยู่เหนือดินเป็นก้านและใบ
ใบ
ใบเป็นรูปไข่ยาวหรือรูปรีขอบขนาน ปลายใบแหลมคล้ายใบข่าบ้าน ขนาดกว้าง 4-5 ซม. ยาว 8-10 ซม. ใบสีเขียวเข้มเป็นมัน มีกาบใบหุ้มลำต้น
ดอก
ดอกเป็นดอกช่อออกที่ยอด ก้านดอกยาว ดอกย่อยมีขนาดเล็กกลีบดอกสีขาวกระน้ำตาล โคนติดกัน เป็นหลอดสั้นๆ ปลายแยกเป็น 3 กลีบ กลีบใหญ่ที่สุดมีริ้วสีแดง
ผล
ผลรูปร่างกลมรี เมื่อสุกเป็นสีส้มขนาด 5 มม. มีเมล็ดอยู่ภายใน
นิเวศวิทยาที่เหมาะสม
-
การกระจาย
-
ประโยชน์
เหง้า แก้อากาท้องอืดเฟ้อ จุกเสียดแน่น ต้น ใช้ต้มดื่มแก้โรคบิด ใบ นำมาโขลกทารักษาเกลื้อน หัว นำมาโขลกและคั้นเอาน้ำผสมน้ำมะขามเปียกและเกลือเล็กน้อย ให้หญิงคลอดลูกดื่ม ช่วยขับเลือดเสีย