ไผ่ตง

ชื่อทางวิทยาศาสตร์ : Dendrocalamus asper (Schult.f.) Backer
ชื่อวงค์ : POACEAE
ชื่อสามัญ | Eng : Rough giant bamboo
ชื่อพื้นเมือง (ทั่วไป) : ย่าเบ๊อะ (อาข่า)

ลักษณะวิสัย

ไผ่ มีเหง้าขนาดใหญ่ สูง 20-30 เมตร ลำต้นขึ้นเป็นกอค่อนข้างแน่น ลำอ่อนปล้องล่างมีขนสีน้ำตาลปกคลุมหนาแน่น ปล้องบนมีขนสีขาวหรือสีเทา ลำแก่สีเขียวเข้ม ปล้องล่างมีขนหนาแน่นและมีรากอากาศจำนวนมากออกจากข้อ แตกกิ่งตั้งแต่กลางลำขึ้นไป ข้อละ 3-5 กิ่ง

ใบ

ใบรูปแถบแกมรูปใบหอก กาบหุ้มลำสีน้ำตาลอมม่วง กาบหน่ออ่อนหรือกาบล่างมีขนสีน้ำตาลเข้มปกคลุม กาบของหน่อบินมีขนสีน้ำตาลอ่อนถึงสีเทา ใบยอดกาบรูปใบหอกสีน้ำตาลอมม่วง หูกาบเป็นพู ขอบและด้านในมีขนแข็งยาวปกคลุม ลิ้นกาบรูปแถบ ขอบจักไม่สม่ำเสมอ มีขน

ดอก

ช่อดอกเทียมมีกาบช่อย่อย 1-2 อัน ดอกย่อยสมบูรณ์เพศ 4-5 ดอก ที่ปลายช่อมีดอกย่อยเป็นหมัน 1 ดอก เกสรเพศผู้ 6 อัน ยอดเกสรเพศเมีย 1 อัน

ผล

-

นิเวศวิทยาที่เหมาะสม

-

การกระจาย

-

ประโยชน์

หน่อ ประกอบอาหาร ทำตากแห้งเพื่อเก็บไว้ได้เป็นเวลานาน(อาข่า)