อบเชยต้น(เชียด)
ชื่อทางวิทยาศาสตร์ : Cinnamomum iners Reinw. ex Blume.
ชื่อวงค์ : LAURACEAE
ชื่อสามัญ | Eng : Cinnamom
ชื่อพื้นเมือง (ทั่วไป) : ขนุนมะแวง เชียกใหญ่ (ตรัง), จวงดง บริแวง (ระนอง), ฝนแสนห่า (นครศรีธรรมราช) มหาปราบ (ตราด)
ลักษณะวิสัย
ไม้ยืนต้นสูง 15–20 เมตร เรือนยอดเป็นพุ่มกลมรูปเจดีย์ต่ำ ทึบ เปลือกเรียบสีเทาแก่หรือเทาปนน้ำตาล
ใบ
ใบเดี่ยว รูปขอบขนาน เนื้อใบหนา แข็งและกรอบ มีเส้นแขนงจากโคนใบ 3 เส้น
ดอก
ดอกเป็นช่อตามปลายกิ่ง ดอกขนาดเล็ก สีเหลืองอ่อนหรือเขียวอ่อน
ผล
ผลขนาดเล็ก รูปไข่กลับ ผลมีเมล็ดเดียว
นิเวศวิทยาที่เหมาะสม
-
การกระจาย
-
ประโยชน์
ใบ เป็นสมุนไพรหอม ปรุงเป็นยาหอม แก้ลมวิงเวียนและจุกเสียดแน่นและลงท้อง เป็นยาบำรุงกำลัง และบำรุงธาตุ