ชมพูภูพิงค์

ลักษณะวิสัย

ไม้ต้น สูงประมาณ 10 เมตร เปลือกต้นเรียบเป็นมัน สีน้ำตาล เยื่อผิวบาง หลุดออกง่าย

ใบ

ใบเดี่ยว เรียงสลับ รูปไข่แกมรี ปลายใบเรียวแหลม โคนใบกลมหรือสอบแคบ ขอบใบจักถี่ ก้านใบมีต่อม 2-4 ต่อม หูใบแตกแขนงคล้ายเป็นริ้วเล็ก ร่วงง่าย

ดอก

ดอกสีชมพูแดง หรือซีดขาว ออกเป็นช่อกระจุก ใกล้ปลายกิ่งก้าน กลีบเลี้ยงเชื่อมติดกันเป็นรูปกรวย กลีบดอก 5 กลีบ ร่วงง่าย

ผล

ผลทรงรูปไข่หรือค่อนข้างกลม ผิวเรียบ ผลสุกสีแดง

นิเวศวิทยาที่เหมาะสม

-

การกระจาย

-

ประโยชน์

ใบ เข้าตำรับแก้อาหารเป็นพิษ อาเจียน ท้องเสีย โดยการนำใบมาต้มดื่มน้ำรวมกับสมุนไพรอื่น(จีน-เฮกะ)